De eerste maand :)

Wat vliegt de tijd! 

Intussen zijn we al ruim een maand hier in Zuid-Afrika en zitten we midden in de lessen. We zijn al lekker gewend, hebben het land al een beetje verkend, Thijs praat al een aardig woordje Afrikaans en de kids beginnen engelse woorden door hun Nederlands te voegen. We hebben de eerste virusjes en waterpokken overleeft en durven ons meer te bewegen buiten de basis. kortom geslaagd voor de ontgroening.  

Sinds de vorige blog  zijn de inhoudelijke lessen echt begonnen met interessante sprekers. We leren veel, heel veel! Zo hebben we eerst 2 weken les gehad over het fundament van families. Hoe zijn families opgebouwd, welke onderlinge bewuste en onbewuste relaties zijn er. We hebben veel geleerd over het effect van ons gezin van herkomst door het maken van familiestambomen.

De 3e lesweek ging over het huwelijk. Welk fundament heeft je huwelijk en welke steunpilaren zijn sterk of minder sterk ontwikkeld (liefde, vertrouwen, respect, elkaar begrijpen). Doordat we overladen worden met nieuwe kennis worden we ook heel enthousiast om anderen mensen hier mee te gaan ondersteunen in de toekomst. Maar de beste les is natuurlijk met je voeten in de modder. Dus aan praktijklessen ontbreekt het ons niet. Behalve dat we wekelijks intensieve opdrachten doen door de huwelijkscursus (zoals voor elkaar bidden terwijl je elkaar aankijkt) leren we ook de ruis van de lijn te halen in onze eigen relatie.
Doordat we bijna 24/7 bij elkaar zijn kan bijna geen irritatie in de lucht blijven hangen. Dit is soms wel eens even wennen, maar het levert ook super veel op. Zo voelen we ons steeds verder met elkaar verbonden en dat voelt heel sterk.

De kern van wat we leren hier is niet egocentrisch te zijn. Nu dachten we altijd dat dit wel mee viel (brave christenen :) Maar toch kan ik (Vivian) onopgemerkt snel denken: Wat is mijn belang hier bij? Kan Thijs niet even zijn bed uit voor de kids? 
Kortom heb ik niet echt altijd zijn belang voor ogen. Alsof ik wel goed in de gaten moet houden dat ik wel goed voor mij zelf zorg. Dit klinkt op zich ook gezond. Zeker in Europa willen we ons als vrouwen niet ongezond opofferen, en vervolgens opgebrand thuis zitten. Maar als ik alleen op mij zelf gericht ben... waarom ben ik dan getrouwd?
Ben ik niet getrouwd om Thijs lief te hebben? En natuurlijk zijn we gelijkwaardig aan elkaar,  maar ben ik ook op hem gericht? zonder eigen belang?
Wat nou als ik mijn bevestiging en energie van God krijg, en vertrouw dat hij voor mij zorgt. Ik mijn ik-gerichtheid los laat, en mijn energie gebruik om Thijs lief te hebben in alle facetten. 

Op dezelfde manier is dit voor mij (Thijs) een uitdaging. Ik weet van mezelf dat ik af en toe tijd nodig heb om alleen te zijn en zo dingen verwerk en een plekje geeft. Door daar op te focussen kan ik vergeten dat Vivian juist graag tijd samen door wil brengen. Juist als het druk is kan ik dus leren om tijd te investeren in onze relatie door tijd samen door te brengen en daar initiatief in te nemen. Waardevol om te leren hoe je ander kunt waarderen door je in te leven in wat voor haar juist waardevol is. Een ander mooi onderwerp is wat het nu betekent om de man in het gezin gezin te zijn en welke taken en verantwoordelijkheden daar bij komen kijken. Wie weet komt daar nog is een 'man-only-blog' voor :).

Poeh! dit is soms hard werken, vooral omdat we merken dat die zelfgerichtheid best diep geworteld zit. Maar hé we hebben hier een half jaar om dit te gaan leren (en waarschijnlijk daarna nog de rest van ons leven). Misschien is dit wel echt wat ze bedoelen met loslaten... En eerlijk is eerlijk, als ik probeer mijn bevestiging uit Thijs te halen, wordt dat uiteindelijk ongezond. Probeer ik alleen maar voor mijzelf te zorgen dan is er zeker niet meer bevestiging, wel meer innerlijke kritiek. En zo wordt ons huwelijk uiteindelijk geven in plaats van nemen. Daar teken ik voor! 
Dat was een klein inkijkje in de lessen en de effecten daarvan in onze eigen levens.

Behalve intensieve lesweken, hebben we ook heerlijke tijd met elkaar en de kids. De middagen en de weekenden. Tijdens de weekenden proberen we echt te focussen op ons gezin. Zodat we niet alleen in kennis groeien, maar ook echt als gezin sterk worden. Vanuit de school wordt dit ook echt gestimuleerd. Je gezin is je nr 1 missie. Je kunt niet anderen helpen en tegelijk je eigen huwelijk of je kids verwaarlozen.
Gelukkig is ontspanning hier in Afrika niet moeilijk, we hebben al leuke tripjes gedaan, naar een kinderboerderij, die en tikje exotischer zijn dan in Nederland. (giraffen, zebra's , slangen, vogelspinnen) We hebben een tripje naar een natuurpark gedaan waar we zebra's en giraffen in het wild gezien hebben. De kinderen vinden het echt geweldig om wilde dieren te zien en hebben engelengeduld als we daarvoor eerst een stuk moeten rijden met de auto. Gelukkig kan je hier onderweg ook genoeg zien, prachtige uitzichten, en als je geluk hebt een baviaan langs de weg. afgelopen weekend zijn we naar Kaapstad gegaan en hebben we de tafelberg beklommen, Salomo was echt een een berggeitje! 

Sinds vorige week gaat ook Linne nu naar school, ze is heel trots op haar stoeltje en schooltas en eigen kastje op de school. Het is echt heel schattig om te zien. Maar hoewel ze er iedere dag naar uitkijkt, is het soms ook nog wel wat overweldigend voor haar, met relatief grotere kindjes om haar heen. Gelukkig komt ze Salomo veel tegen op school en vindt hij het maar wat leuk om zijn zusje te beschermen. 

Verder is Vivian met een zwangerschapsklasje begonnen. Zo bereid ze hier vrouwen voor op de bevalling. Heel leuk om te doen en leerzaam om te oefenen met presentatieskills in het engels :) 

Voor de foto filmpjes hebben we de volgende links:
week 2-5 : https://youtu.be/-xOPw9zYVNA
Kaapstad : https://youtu.be/QrqOpwJAjzs

Lieve groetjes, en een dikke kus van de kids voor de opa's & oma's