Baie Dankie Suid Afrika

Morgen stappen we op het vliegtuig terug naar Nederland. Naar huis...
Wat hebben we een geweldig bijzondere tijd hier gehad. 

De vorige Blog voelt een wereldreis geleden en dat is ook wel een beetje zo. We hebben ongelooflijk veel beleefd en geleerd. We hebben octopussen gevangen, tussen de wilde dieren geslapen, muizen gevangen, Botswana verkend, walvissen zien springen, struisvogels zien dansen, leeuwen horen brullen, een niet nader te noemen aantal verkeersboetes gekregen (ik reed niet :)), een niet nader te noemen aantal marshmallows gegeten, lekker veel vuurtjes gemaakt, moeten vluchten voor olifanten, in de stromende regen onze tent opgebroken, 10.000 km gereden, onze camp trailer verkocht aan iemand uit Durban die we in Botswana tegenkwamen, Swaziland doorkruist, God leren vertrouwen, onze plannen leren aanpassen, bergen beklommen, balans leren vinden, zegen en vloek van Wifi ervaren, ongekend veel sterren gezien.... te veel om op te noemen. 

We hebben een mooie reis gemaakt zoals je ook op de kaart kunt zien. En de unieke familie momenten waren vaak niet eens in de geplande tripjes, maar als je onverwacht met z'n viertjes naar de onweer ligt te turen, 'S avonds in bed verhalen aan het vertellen bent tegen elkaar, of pannenkoeken aan het bakken bent op een verlaten snelweg.

We zijn allebei ongelooflijk dankbaar voor de tijd die we samen mochten hebben, de dingen die we mochten leren, de avonturen die we mochten beleven en de prachtige natuur waar we doorheen mochten trekken.

Deze laatste dagen hier brengen we nog met vrienden door in Kaapstad regelen we nog wat laatste dingen met de auto en het opnieuw inpakken van alle koffers.  en dan hopen we 16 december weer te landen op Schiphol en de rest van december en januari te gebruiken om weer te landen in ons leven in Nederland. 

Het is nog niet helemaal zeker waar Thijs gaat werken. Hij heeft in december en januari een aantal gesprekken. We kijken vol plezier uit naar een mooie en eventueel nieuwe plek om de draad weer op te pakken. 

Vivian heeft de eerste coachgesprekken alweer ingepland staan in december en ook januari begint vol te raken. Met Kerst mag ze voor  weer midden in de nacht haar bed uit om de kerstkindjes van 2017 veilig op deze wereld te brengen. 

En nu het tijd is om naar huis te gaan, is het ook goed. Het is fijn om straks weer 1 vast huis te hebben, niet meer te leven uit koffers en weer Nederlandse kaas te kunnen eten 

We zien er naar uit jullie allemaal weer te zien en de draad weer op te pakken in Nederland. Dit zou zomaar eens de laatste blog kunnen zijn. Dank voor het meeleven en meelezen!